Boekenreview: Eckart’s Notes van Eckart Wintzen

Soms lees je als ondernemer boeken die je inspireren. Voys heeft ondernemende klanten. Daarom vind je op Voys.nl in het weblog periodiek een boekenreview van een bijzonder boek. Vandaag is dit Eckart’s Notes.

Waar gaat Eckart’s Notes over?

Eckart Wintzen schrijft in zijn boek over de loopbaan van zijn bedrijf BSO, wat nu beter bekend is als Atos Origin. Dit bedrijf groeide uit tot een ICT dienstverlener met 10.000 werknemers. In het boek lees je niet alleen meer over de ondernemer en de weg die hij bewandelde, maar ook over het ‘celdelingsprincipe’.

Bijzonderheden

Het boek heeft het format van een Moleskine notitieboek. Je vindt dan ook aantekeningen, highlights en smilies in het boek die opgetekend zijn door de auteur. Dat maakt de opmaak verrassend.

Inhoudelijk

Het celdelingsprincipe

De organisatie bestaat uit een aantal mensen, welke gezamenlijk een cel vormen. De cel heeft één eindverantwoordelijke. Wanneer de cel groter wordt dan bijvoorbeeld 50 medewerkers, splitst de cel zich op in tweeën en er komt dus een nieuwe cel bij. De leidinggevende kiest een persoon uit de eigen organisatie die hij geschikt acht als leider van de volgende cel en de resources van de oude cel worden verdeeld (mensen, klanten etc). Dit proces herhaalt zich bij iedere cel als het aantal medewerkers groeit.

Normaliter zou een organisatie al snel log en bureaucratisch worden wanneer er meer werknemers werkzaam zijn. Door het celdelingsprincipe toe te passen wordt er bij elke schaalvergroting voor gezorgd dat de leidinggevende van deze cel nog vlakbij de werknemer staat. Daarnaast kan deze cel, door de grootte, zich makkelijker specialiseren op een bepaald gebied binnen het bedrijf. Zo krijg je geen vage afdelingen met hordes werknemers die ‘allemaal iets doen’, maar georganiseerde cellen met een eigen specifieke functie binnen de onderneming. Ook is de cel zelf verantwoordelijk voor de eigen winst en verlies, hetgeen de samenwerking voor een gemeenschappelijk doel bevordert.

CMG en andersoortige cellen

Wintzen claimt in het boek de bedenker te zijn van dit principe, maar die eer komt CMG toe. Het is jammer dat hij pronkt met andermans veren, want het maakt voor het verhaal niet uit wie “de uitvinder” is. Verder gaat Wintzen er in zijn boek vanuit dat ook je niet core business onderdelen onderverdeeld kunnen worden in de cellen. Ik hou persoonlijk heel erg van het buiten de organisatie plaatsen van processen die niet bij de core business horen. Waarom zou je met een afdeling finance, marketing of ICT niet een eigen bedrijf kunnen vormen en voor meerdere klanten kunnen werken? Wel deel ik de mening van Wintzen dat HRM/PZ nooit een aparte cel mag worden.

Eindoordeel

Het boek is lekker geschreven: je leest het met gemak in één ruk uit. Daarnaast valt er een hoop inspiratie op te doen in het boek. Het gros van de zaken die Eckart noemt geven mij een “even opschrijven” reactie en sommige tips zijn direct toepasbaar. De cellenstructuur zal niet iedere ondernemer binnen een dag kunnen implementeren, maar het verhaal laat je zeker kritisch kijken naar je eigen organisatie en de inrichting ervan.

Ik heb genoten van dit dunne en leuk geschreven boekje. Het is wat mij betreft een ‘must read‘ voor iedere ondernemer of bestuurder van kleine en grote organisaties. Voor € 29,50 heb je het 224 pagina’s tellende Eckart’s Notes morgen in huis.